«Գառնիում որտեղ բահը խփես, հնագիտական շերտ է»

«Գառնի» պատմամշակութային արգելոց-թանգարանի տարածքում գարնանը սեզոնային սրճարան կտեղադրվի: Մատուցվելու են թեթև սնունդ, սուրճ, թեյ, տեղական գաթա, մրգեր: Կառույցը մոնումենտալ չի լինելու, տեղադրվելու են սեղաններ, աթոռներ և համապատասխան ծածկ: Նախագիծը առաջացրել է հասարակական տարբեր շերտերի դժգոհությունը, նախագծին դեմ է արտահայտվել նաև համայնքի ղեկավարը:

«Հանրությունը լավատեղյակ չէ, թե ինչ է կառուցվում և ինչու: Նորմալ նախագիծ է, համահունչ ճարտարապետական միջավայրին: Ես բազմաթիվ եվրոպական երկրներում եմ եղել ու չգիտեմ որևէ պատմամշակութային հուշարձան, ճարտարապետական կոթող, որին կից չլինեն հուշանվերների խանութ, սրճարան, առևտրի տաղավարներ, սանհանգույց և այլն: Հիմա, եթե խնդիրը դրվեր, որ պետք է սանհանգույց կառուցել, կարելի՞ էր, թե՞ չէ: Արգելոցի տարածքում հուշանվերների կրպակներ կան, ինչո՞ւ ոչ ոք դրա մասին չի խոսում»,- խնդրի շուրջ իր կարծիքը հայտնեց վերականգնող-ճարտարապետ ՍՏԵՓԱՆ ՆԱԼԲԱՆԴՅԱՆԸ: Նա դեմ չէ սրճարանին, բայց ունի նաև իր տեսակետը. արգելոցում կարող էին շարժական սրճարաններ լինել, իսկ եթե սրճարանն այնուամենայնիվ կառուցվելու է, պետք վերահսկում լինի, որ չվերածվի կերուխումի տարածքի:
Դեմ արտահայտվողներն ասում են, որ հնագիտական շերտի վրա է կառուցվում սրճարանը: Ճարտարապետը նշեց, որ Գառնիում որտեղ բահը խփես (պարսպից դուրս էլ), հնագիտական շերտ է: Վերնիսաժում վաճառվող ամենահայտնի հնագիտական իրերը «գանձագողերը» Գառնիից են բերում: Այլ հարց է, որ նախապես պետք է հետազոտվի տարածքը, որը, ըստ նրա, ուսումնասիրվել և հետազոտվել է: «Կարող եմ ասել նաև, որ «Գառնի» պատմամշակութային արգելոց-թանգարանում անելիքներ շատ կան»,- եզրափակեց իր խոսքը ճարտարապետը:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ